30 Eylül 2010 Perşembe

OTOGARDA GECE

Kaz adımıyla yürür içimde karamsarlık;
Ve hayalin salınır onunla karşıt yönde;
Gittikçe uzaklaşan şarkı gibisin artık,
Yalnızlık hükmediyor bu çok bulutlu günde.

Sevda sırlı sularla sürüklendi sahile...

Kara kumudur kalan kalbimde bozkırların.

Ümitsizdi yolculuk ve dağıldı kafile.

Benim içimde çamur ve kar'ı otogarın,
Sen güzel günlerini şarkılaştırdın bile.
İnsanlar ne ki, çoğu kalpler ezen birer tank
Senin de çevren yalnız kuş ve çiçek değil ki...
Yerler makine yağlı, izmaritli ve çorak.
Uzaktan şarkıların duyulurken sadece
Sırtlanlar arasına konar bir küçük serçe
Tuzlu göller, dikenler arasında bir kaynak,
Kaz adımıyla gelir şimdi yıldızsız gece
Ah ömrüm, sen elimde onarılmaz bir sırça.

HÜSREV HATEMİ 

Not: "Kara kumudur kalan" adında bir hikaye olacak Mustafa Kutlu'nun Ya Tahammül Ya Sefer kitabında. O dizeyi üniversitedeyken arkadaşlara söyleyip durduğumu hatırlıyorum. Sonradan epey düşünmüş hatırlayamamıştım. Meğer o kitaptaymış. Ve doğru şekli böyleymiş. Hüsrev Hatemi'nin kitabında rastladım. Güzel oldu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder